Sumarið að taka enda

Sit hér við skjáinn í helli-rigningu og roki.  Haustið virðist vera að taka yfir og frekar kuldalegt um að litast.  Dagurinn í dag búinn að vera frábær.  Fjölskyldan mætti í morgunsárið í Reiðhöllina Svaðastaði til að sýna hluta af bústofninum í "húsdýraþemanu."  Séra Sandholt mætti semsagt með hluta af kvennabúri sínu og afkvæmum, dverghænufjölskylda mætti líka.  Mesta lukku vakti þó títt nefndur Andrés grís, sem sýndi sínar bestu hliðar.  Í næstu stíu voru mánaðar- og tveggja mánaðar gamlir grísir svo fólk gat séð hversu mikið grís stækkar á aldursbilinu eins til fimm mánaða.  Minkarnir sem voru til sýnis voru afar áhugasamir um hænurnar, sem voru í beinum augnkontakt allan daginn.  Kisurnar voru svo hinu megin við hænurnar, en þær héldu þó alveg ró sinni þrátt fyrir nágrannana.  Nú er komið jafnvægi á milli katta og hunda í bílskúrnum.  Þrennt er af hvorri tegund, þrír kettir á móti einum border collie og tveimur labradorum, en það er alveg morgunljóst hvort liðið ræður lögum og lofum á svæðinu.  Kisurnar breytast óðara í "Freyjuketti" sbr. vörumerkið ef labrador nálgast.  Annars átti sér stað mjög skondið augnablik um daginn.  Þá mætti hér í ljósaskiptunum ugla á svæðið og ætlaði greinilega að ná sér í eins og einn kettling í matinn, svona fyrir háttinn.  Vandamálið var að kettirnir voru líka á veiðum, því þeim fannst þessi fugl-asni sem sveimaði lágt yfir þeim afar spennandi og voru alveg tilbúnir að stökkva upp og grípa hann ef hann kæmi nógu nálægt!!  Við vorum því í stúkusæti dágóða stund á meðan uglan hnitaði í hringi yfir kisunum og þær biðu spenntar eftir því að fíflið kæmi nógu nálægt.  Að endingu gafst húsmóðirin upp áður en slys yrði og kallaði litlu tígrisdýrin inn í fyrirhafnarminni kvöldmat.